Op pcactive.nl is het weer tijd voor de wekelijkse column van John Vanderaart. Eerder had hij alle perikelen rond zijn navigatiesysteem achter de rug en richtte hij zich op Facebook, nu is het tijd voor reisromantiek...
Afgelopen week had ik een OR-training in onze vestiging te Amsterdam-Zuidoost. Leuk, zwaar en aan het einde van de dag met de andere jongens en meisjes een dinertje in een mooi restaurant in het centrum. Ik mocht meerijden en zien hoe Google Maps ons begeleidde. Ik vond het maar een rare begeleiding, want circa 12 kilometer omrijden... Maar volgens Google Maps was dit toch echt de snelste route en dat bleek ook zo te zijn, want op 'mijn' route stond alles muur-en-muur-vast (= dieprood op de kaart). Een gedachtensprongetje bracht me meer dan 25 jaar terug in de tijd. Met de toen nog jonge kinderen tijdens de februari-vakantie ergens in het Normandische achterland. Ik had een laptop op de middenconsole van het Kia Pregio-busje. Met een 12-naar-220 Volt-omvormer op de sigarettenaansteker aangesloten. Een seriële GPS-ontvanger ter grootte van een lunchbox; met alleen ontvangst wanneer gelegen bovenop het dashboard direct achter de voorruit En met een eerste versie van Route 66 als software. De kaart van West-Europa was globaal, met slechts de grote wegen erop aangeduid. Met midden in die kaart (dankzij die seriële GPS-ontvanger) een puntje dat vertelde waar we ons op al rijdende bevonden. Op dat moment een van de grote wonderen der techniek! Toch? Na het nodige gepriegel hadden we het gevonden. La Haye-Pesnel heette het plaatsje, alwaar bij boer Denis een blind paard geen schade kom aanrichten. Die reisromantiek mis ik wel een beetje, anno heden ten dage...
Route 66. Het eerste navigatie-programma waarmee ik 'en route' ben gegaan
