John Vanderaart column Gevalletje Thuisbezorgd

Gisteravond crisis! Crisis heeft bij ons altijd iets met eten te maken. Mijn zoon zou morgen (= vandaag) weer aan het werk gaan na een lange vakantie in Zuidoost Azië. En om in de juiste sfeer te blijven, zou hij voor toko zorgen. En precies daar ging het mis, want 1-voor-1 alle 5 de toko's (die anders zijn geopend) hadden vrijaf genomen. Hij had ze wat onhandig aangefietst (= op volgorde van lekker), dus daar waren de nodige kilometers in gaan zitten. Hij arriveerde zonder toko maar met chagrijn. Dat eerste zou ik regelen. Dat tweede was vrij snel na het eerste biertje opgelost. Speciaal uit Vietnam had hij een rijsthoedje meegenomen, waarvan je moet weten dat mijn dochter dat als uitermate stigmatiserend ervaart, maar dat terzijde. Terug naar die toko... Dat werd een gevalletje Thuisbezorgd waarbij ik meerdere dingen (gaandeweg) mocht constateren: (1) die 5 toko's waren inderdaad uit de lucht (2) alles wat ook maar een beetje Indonesisch aandoet, staat al in de lijst en (3) je eet thuis bepaald duurder dan in het restaurant(je) zelf. Enfin, de keuze was niet reuze, maar viel op een onlangs geopende toko die we nog niet eerder hadden geprobeerd. Een prima keuze, want het eten was goed en op tijd. De bezorger had er meteen een foldertje bijgedaan... Later op de avond hield ik die folder tegen Thuisbezorgd en de rekening aan. Enkele ogenblikken later smaakte de eerder genoten toko me toch iets minder. Bezorgen en afhalen was sowieso net zo duur als eten in het restaurant zelf. Althans, op de 'maandknaller' na en die staat niet op Thuisbezorgd. Komen nog bij de bezorgkosten, de servicekosten en de cash-fooi voor de bezorger. Ik vraag je: "Waar is de ouderwetste afhaalkaart gebleven?" Je zou toch mogen verwachten dat afhalen (bezorgen waarvoor je apart betaalt is ook afhalen toch?) voordeliger zou moeten zijn. Dus toen maar een melig appje naar mijn dochter...

Speciaal voor mijn dochter: een melig appje...