Elk weekend lees je op pcactive.nl een column van John Vanderaart. Is John dit keer de weg kwijt? Lees hier nog de column van vorige week.
Tijdens het avondrondje met mijn hond Gaston ging de mobiele telefoon: "Met mij." Een oude vriend. Oud vanwege de duurtijd van de vriendschap, oud vanwege zijn leeftijd. Helaas is hij lichamelijk wat aan het aftakelen en dat zint hem helemaal niet! Op het moment van bellen was hij bezig met te laat komen voor iets in een klein theater. En vanwege 'vreemde stad' ook nog eens de weg kwijt. Ja, hij wist wat ik ging zeggen: "Google Maps!" Uit zijn mond klonk het als een vloek. Hij snapte het allemaal wel, maar op precies dit moment lukte het hem even niet. Ik liet hem z'n locatie met mij delen, waarna ik - door snel tussentijds te laten verversen - met hem kon 'meelopen'. En toen ging het, lekker ouderwets, opeens heel snel. Nee, aan zijn tempo van wandelen heeft het nooit gelegen... Zo van: "Hier links, dan 50 meter rechtdoor, nog een keer links, over zo'n 30 meter naar rechts, 15 meter doorlopen, stil blijven staan, nu een kwartslag naar links draaien." Met z'n neus pal voor dat kleine theater. Nog net op tijd. Op de uiterste nipper zoals dat heet. "Ik ga je nu hangen. Dag." De volgende dag mijn vaste slijter aan de deur. Met een heel mooi flesje rood. Had absoluut niet gehoeven, maar wordt absoluut gewaardeerd. Gelukkig zie ik mijn oude vriend snel. Kunnen we dat mooie flesje rood samen soldaat maken.
Een mooi flesje rood. Van een oude vriend. Altijd leuk en lekker.
