Met een vertraging van een dag verschijnt de wekelijkse column van John Vanderaart. Wil je die van vorige week lezen, dan vind je die column hier.
Als ik op-en-neer rijd naar Frankrijk, dan is dat altijd met een koffer op het dak van onze auto. De een vervoert er z'n skiuitrusting mee, de ander z'n schoonmoeder. Ik heb die dakkoffer nodig, omdat de hond Gaston de bagageruimte in beslag neemt. En je moet je spulletjes toch ergens kwijt... Enfin, een paar weken geleden zag ik dat er een rechter afdekdop van de dakdrager was verdwenen. Gek, want ik had eerder (pal voor het bezoeken van een wasstraat) al eens geconstateerd die die afdekdoppen verdraaid goed vastzitten. Daar zou ik iets aan moeten doen, want anders gaat het tenslotte alleen maar achteruit. Toen ik met mijn smartphone een foto maakte, zag ik dat niet alleen die rechter afdekknop ontbrak, maar ook de speciale rubberen strip die ervoor zorgt dat de dakkoffer niet beschadigt. Eenvoudige conclusie: "Diefstal!" Kennelijk iemand met dezelfde dakdrager die de z'n kans had gegrepen. Ik vind dat nogal wat: "Mijn spulletjes jatten!" Met de gemaakte foto ging ik op zoek op internet en ik moet zeggen: "Dat viel niet mee!" De onderdelen die ik nodig had, lagen duidelijk niet voor het grijpen, maar dat maakte de zoektocht natuurlijk wel weer een stuk leuker. Een kwartiertje later had ik de juiste koopwaar gevonden en besteld. Waarna ik me realiseerde dat het geboefte, voordat het uit stelen ging, natuurlijk ook op internet heeft rondgekeken. En bij gebrek aan hersenvolume kennelijk niets heeft kunnen vinden. Om daarna - met gereedschap in de hand - de Haarlemse binnenstad af te schooien naar die ene (= de mijne) gelijksoortige dakdrager. Als je daar goed over nadenkt, dan is dat al snel in termen van sneu en zielig... Kan dus nooit een HCC-lid geweest zijn.
Hier praten we over. En dan gaat het om de plastic/rubberen onderdelen die bij deze aluminium dakdrager horen.
