En weer is de wekelijkse column van John Vanderaart op pcactive.nl vroeg in het weekend. Hier vind je nog de column van vorige week als je die gemist hebt of nog een keertje wilt lezen.
Mijn oude Nokia 9 PureView was nu werkelijk versleten. Opladen ging alleen nog draadloos en daarna hield de batterij het alweer (te) snel voor gezien. De drie smartphone-reparateurs die ik bezocht, waren na onderzoek eensgezind: "Weggooien dat lor." Wat dan te kopen? Ik zat aanvankelijk aan een iPhone te denken, maar zelfs de een-na-laatste versie daarvan zou ruim over de 1000 euro schieten. Sorry, 1000 euro voor een mobiele telefoon? Dan maar verder zoeken... Het werd een Google Pixel 7 vanwege onder andere de dual-sim. Maar ook zeker vanwege de updates tot en met 2027. En niet onbelangrijk: "Op voorraad bij de Coolblue-winkel hier in Haarlem!" Met het ding thuisgekomen, wilde ik mijn twee sim's plaatsen. Huh? Er was slechts plaats voor een (= 1) sim! Wat nu dual-sim? Dat dual bleek - zag ik even later - in de vorm van een e-sim te moeten zijn. Een software-sim dus... Als ik dat vooraf had geweten, dan had ik voor een andere mobiele telefoon gekozen, punt. Maar goed, e-sim dus... Op de website van de telecom-provider kwam me dat op 10 euro te staan, waarna er nogal wat extra administratieve handelingen moesten worden verricht in verband met de verificatie. Nogal wat later kreeg ik een QR-code waarmee ik de e-sim zo goed als automatisch naar de Google Pixel 7 overhevelde. Alleen: "Niet werken..." Terug naar de website van de telecom-provider: "Dat gaat nog eventjes duren." Duidelijk een nog nieuwe techniek dat e-sim. Maar je voelt het aan alles: "De hardware-sim bestaat over een paar jaar niet meer!"
Van sim naar esim. Ja, dat wordt duidelijk de toekomst...
