Bij John Vanderaart is het leven nooit saai. Er gebeurt genoeg om elke week weer een korte column af te leveren. John gaat deze keer verder met zijn ervaringen rond glasvezel. Het eerste deel kun je hier lezen.
We gaan verder waar we de vorige keer waren gebleven: "Glasvezel." Het eerste kastje was in de meterkast geplaatst, een twee kastje was per post verstuurd, de blijde boodschap kwam per e-mail binnen. Dat tweede kastje moest 'bovenop' het eerste kastje worden geprikt en daarna van stroom worden voorzien. Geen nood, in mijn meterkast zitten wel 8 stopcontacten. Het tweede kastje moest via een ethernetkabel in het modem worden gestoken. En onderwijl moest de ADSL-kabel worden verwijderd. Geen nood, dat was prima te overzien. Daarna wat werk met de laptop die – volgens KPN – met een tweede ethernetkabel contact moest zoeken met het modem voor een nieuwe configuratie. Geen nood, dat werkte ook via wifi en de inloggegevens heb ik in Keeper staan. Enfin, 5 minuten later zat ik van 50 Mbit/seconde ADSL op 200 Mbit/seconde glasvezel. Ja, zo ziet KPN het graag!
Niet veel later: "De voordeurbel." Een krasse 70'er van een straat verderop, lezer van PC-Active. Of ik 'die' Vanderaart was. Ja, dat was ik. Hij was z'n internet kwijtgeraakt ergens tijdens de hierboven geschetste procedure. Want om te beginnen geen laptop... Of ik misschien? Ja hoor, want – zoals hierboven – geen nood. Het ging al mis bij het gebrek aan extra stopcontant in de meterkast. Het modem zat (precies verkeerd om) met tweezijdig tape muurvastgeplakt in de meterkast. Zoals gezegd geen laptop, maar gelukkig wel wifi op de desktop. Wachtwoord van het modem aanvankelijk onbekend. Kortom, pas 20 minuten later was het gefixt. Met plezier overigens. Maar hoe zit het met al die andere overstappers? Iets om je hart voor vast te houden, maar met wat geluk is hij de enige HCC'er in de wijk...
Het tweede kastje dat over het eerste kastje geschoven dient te worden...
